Adrianne Lenker schrijft al sinds zij 10 jaar oud was haar eigen liedjes. Zij is vooral bekend als de frontvrouw van de New Yorkse band Big Thief. De afgelopen tijd heeft zij naast het toeren ook nieuwe liedjes geschreven. Op 5 oktober kwam haar nieuwe album Abysskiss uit. Een ongrijpbaar album vol met prachtige liedjes.
Het album is in een week opgenomen maar komt niet gehaast over, het is juist geconcentreerd en ongrijpbaar mooi. Met enkel een akoestische gitaar, een synthesizer of piano, enkele achtergrondgeluiden en prachtige vocalen weet Lenker een zeer betoverende sfeer te creëren.
In nog geen twee minuten weet Lenker je te raken met ‘Terminal Paradise’: “See my death become a trail/And the trail leads to a flower.” Een zinsnede die door merg en been gaat door haar zoete vocalen en een prachtig tokkelende gitaar. Het geheel klinkt zeer sereen, alsof het afkomstig is uit een andere wereld. Een wereld die wij niet begrijpen maar ook niet hoeven te bevatten.
De sfeer die ‘From’ kenmerkt is tegenstrijdig, het stelt je aan de ene kant gerust met de zachtaardige muziek en de fraaie gitaar, maar er zit ook een mespuntje dreiging in de lucht. Ik kreeg er in ieder geval kippenvel van. Dankzij het gebruik van enkele achtergrondgeluiden voelt het alsof je deel uitmaakt van het geheel, je wordt zonder moeite meegezogen in de gecreëerde wereld.
Muzikaal gezien klinkt ‘Womb’ als een traditioneel folknummer, je gaat vanzelf met je voet mee stampen op het gegeven ritme. Een nummer dat gaat over een van de mooiste gebeurtenissen in het leven, namelijk de geboorte van een kind.
Op ‘Out of Your Mind’ horen wij voor het eerst, en tevens laatst, een puike elektrische gitaar. Ze lijkt er op deze plaat qua toonhoogte volledig naast te zitten, maar dit hoort er allemaal bij. Het is een pure en eerlijke plaat die recht uit het hart lijkt te komen. Oké, het is even wennen, maar naarmate je deze track vaker hebt gehoord valt de zang je niet meer op.
‘Cradle’ is een hypnotiserend slaapliedje met gedempte pianoklanken, een fragiele gitaar en heerlijke achtergrondvocalen. Je valt er bijna bij in slaap, ware het niet dat de songtekst niet bepaald geruststellend is: “Earth is born/To wound and heal.”
‘Cradle’,’Blue and Red Horses’ en ‘Symbol’ vormen samen wat mij betreft de kern van het album. Laatstgenoemde heeft wat weg van de sound die je bij onder andere Radiohead en Nirvana kunt vinden, heerlijke hypnotiserende platen. En dan is daar ‘Blue and Red Horses’ die voortborduurt op een oneindige gitaarriff, terwijl Lenker in de stijl van een kinderrijmpje ons toezingt. Hoe eenvoudig en krachtig tegelijk.
Dan verschijnt titeltrack ‘Abyss Kiss’ ten tonele. Het album draagt Abysskiss als titel, een samenvoeging dus van abyss (afgrond) en kiss (zoenen). Waarom exact voor deze titel gekozen is wordt eenvoudig duidelijk gemaakt: abyss heeft alles te maken met de natuur en al zijn mysterieuze eigenschappen, terwijl kiss onze ervaringen met de natuur omschrijft. Letterlijk vertaald kussen wij de afgrond. Zeer poëtisch omschreven.
Het album begint met haar dood en eindigt er ook mee. Het geschetste verhaal in ’10 miles’ is dat van het leven van een man en een vrouw op een boerderij. Maar dit blijkt niet echt te zijn, het is slechts een hersenspinsel van Lenker. De vrouw uit het nummer woont 10 mijl verderop. Lenker is nog steeds alleen en terwijl het album eindigt sterft ze nogmaals, terwijl ze naar de lucht staart…