Na 31 jaar pakte de Ben Watt, vooral ook beroemd als helft van de band Everything But The Girl, in 2014 zijn liefde voor singer-songwriter muziek weer op toen hij zijn album Hendra uitbracht. Z’n passie bleek een blijvertje, want in 2016 verscheen Fever Dream en nu is zijn nieuwe (vierde) studioalbum Storm Damage uit.
Zijn nieuwe langspeler is ontstaan tijdens een donkere periode in het leven van deze Britse artiest, het is een persoonlijke reis door angst en verandering. Hierdoor is er een verhalend album ontstaan, dat door Watt zelf is geproduceerd en waarbij ook gebruik is gemaakt van een buffetpiano, contrabas, subtiele electronica en ‘found sounds’ die op openbare plaatsen zijn opgenomen.
Met opener ‘Balanced on a Wire’ weet Watt direct te imponeren met zijn warme stem en de heerlijke sound die met de minuut intenser wordt. De piano heeft een prominente rol op ‘Summer Ghosts’, met hier en daar wat subtiele synthesizer klanken. Ook hier wordt de sound van het nummer gaandeweg uitgebreid, een genot voor het oor.
Het rouwen om het verlies van een dierbare staat centraal op ‘Retreat to Find’: “Daffodils bloom by the churchyard wall … Here, here in my heart / There is a place / Where I can outface / Death.” Een van de sterkste liedjes van dit album, het kippenvel ontstaat vanzelf als je dit liedje gaat luisteren. Het meest toegankelijke liedje van dit album kan gevonden worden in ‘Figures in the Landscape’, dankzij een lekkere jaren ’80 vibe.
‘Knife In the Drawer’ lijkt zo weggelopen te zijn uit een film, het ademt een en al mysterie. De contrabas heeft op dit nummer een prominente rol gekregen en het het zijn glans. Zelf ben ik wat minder gecharmeerd van ‘Irene’, dit komt vooral door de lengte van de track. Het is in mijn ogen te lang.
Alle obstakels rondom de liefde wordt in geluid en woord prachtig naar voren gebracht met ‘Sunlight Follows the Night’: “When you find it / How you need it / And when you lose it / How you feel it.” Dit is een van de meest pop-georiënteerde nummers van deze langspeler. ‘Hand’ laat je geroerd achter dankzij de fragiele pianoklanken de messcherpe teksten: “I wonder who’ll be there / When the light starts to fail / Who will carry my bags . When I’m weary and frail.”
Dagdromen is goed mogelijk wanneer je ‘You’ve Changed, I’ve Changed’ aan het luisteren bent, het is een dromerig liedje dat onder je huid kruipt. De magie van een festivalbezoek staat centraal op het sluitstuk ‘Festival Song.’ Even alles loslaten en genieten van muziek, vrienden, eten en drinken: “Let go, let go for a while / Let go of the world / Let go of you / Free, free from everything / Let every song I sing / Ring so true.”