Franck Hueso is de Fransman achter de elektronische muziek van Carpenter Brut. Meer is er niet bekend over deze Fransman. Het gaat hem meer om de muziek dan de identiteit van de muzikant. De muziek moet op de voorgrond staan. En dat is met Leather Teeth goed gelukt!
Het nieuwe album is een soundtrack van een fictieve jaren tachtig film. In deze film staat de introverte student Bret Halford centraal die graag de liefde wil winnen van een knappe meid. Helaas voor hem ziet zij hem totaal niet staan, in tegenstelling tot de quarterback van het football team. Brett raakt gefrustreerd en creëert een brouwsel met als doel om iedereen onder zijn controle te krijgen. Dit mislukt gigantisch waardoor hij er misvormd uitziet. Daarom gaat hij het over een ander boeg gooien om het meisje van zijn dromen voor zich te winnen: hij wordt een rockster! Hij wordt de nieuwe leadzanger Leather Teeth van de band Leather Patrol.
Leather Teeth telt 8 tracks en duurt ongeveer 32 minuten, waarom ik je deze info geef? Nou, heel simpel: Brut heeft ons laten weten dat het album op repeat gezet kan worden als het ons te kort is. Ik vind dat altijd onwijs grappig om te lezen, beetje tegendraads en net genoeg droge humor.
De muziek kan het beste omschreven worden als 80’s rock met een flinke scheut aan synthesizers, kortom lekker nostalgisch. De meeste nummers zijn (zoals dat hoort op een soundtrack) instrumentaal, er zijn echter twee uitzondering te vinden. De eerste is ‘Cheerleader Effect’, hier heeft Kristoffer Rygg (Ulver) zijn vocalen op los gelaten. De tweede track is ‘Beware the Beast’ waar Mat McNerny (Hexvessel) zijn stem laat gelden. Deze vocalen vind ik bij vlagen lijken op die van David Vanian (The Damned).
De instrumentale nummers zijn fijne tracks, maar komen niet allemaal even goed uit de verf naar mijn idee. Soms is het iets te veel van hetzelfde. Zoals het hoort in eighties muziek wordt ook hier gebruik gemaakt van een saxofoon in het nummer ‘Sunday Lunch’, een van de betere tracks als je het mij vraagt!