Een maand of twee geleden alweer kwam Enter Shikari met het album dat hun perfect beschrijft als band. Met hun futuristische en apocalyptische rock is de band anno 2020 ook weer een stukje relevanter geworden. Het vorige album ‘The Spark’ was al één van mijn favorieten de afgelopen jaren, maar ‘Nothing Is True & Everything Is Possible’ heeft misschien nog wel meer te bieden!
Het openingsnummer ‘The Great Unknown’ heeft gelijk die spannende vibe en is een perfecte opener voor de trip met Enter Shikari langs deze 15 nummers. The vocalen dragen bij aan het bombastische effect van deze track. Heel anders is het volgende nummer ‘Crossing The Rubicon’, een mooie referentie naar vele jaren terug in de tijd van Julius Ceasar. Het nummer klinkt een stuk vrolijker en is ook positiever in een gekke zin: “try again, fail again, fail better”. Ach, als je maar blijft proberen!
De eerste single van deze plaat was ‘The Dreamers Hotel’. Dit is een vrij typisch nummer voor de britten. Ik was niet gelijk ondersteboven, maar zeker door de tekstuele content is deze wel op mij gegroeid: “Back at the dreamers hotel, five stars but all rooms are vacant“. Van typisch Enter Shikari gaan we naar worden we weer volledige verrast met ‘Waltzing Off The Face Of The Earth’. De naam liegt er niet om, want het is echt geïnspireerd op de Waltz. Aan het einde van het album vinden we hier zelfs nog een deel 2 van!
Één van de meeste toegankelijk tracks is ‘Modern Living’. Hij is dan ook erg aanstekelijke om mee te zingen: “We’re apocaholics drinking gin&tonics“, niet dan? ‘Apocaholics Anonymous’ is een soort remix outro van ‘Modern Living’. Een soort interlude dus, maar zelfs die is van niveau. Daarop volgt wat tijd om op adem te komen met ‘The Pressure Is On’ met een soort kindness die deze wereld kan gebruiken: “I appreciate your belief, but I’m not sure you’re right”.
Als een spannede intro via ‘Reprise’ bereiken we een absoluut hoogtepunt op deze plaat genaamd ‘T.I.N.A.’, oftewel There Is No Alternative. De perfecte mix tussen hun vroegere post-hardcore en nieuwe futuristische rock sound. Wat een energie geeft dit nummer mee en tekstueel liegt het er weer niet om: “It’s the essence of humanity to build an infinite reality’. Deze theorie werkt onopgemerkt door in het klassieke stuk ‘Elegy For Extinction’. Klassiek? Ja, zanger Rou Reynold is ook een groot fan van klassiek en hij kan er zelf ook nog wat van. Een fraaie ode aan de klimaatverandering vertaald door de instrumentatie.
Dichter tegen het einde vinden we Marionettes part 1 & part 2. Ik had liever gehad dat dit één nummer was geweest, want ze lopen feiloos in elkaar over. De nummers vertellen een verhaal van mensen die vragen naar antwoorden en later beseffen hoeveel kracht ze zelf hebben. En dat met foutloze elektro pop op de achtergrond.
‘Satellites’ is ondanks dat het nieuwste single is, één van mijn minst favoriete. Ergens is die wel aanstekelijk maar het gebruik van enkele ‘lalalala’s’ en een nieuwe tekstuele vergelijking met wezens in de ruimte is iets waar ik minder op zat te wachten. The King is dan wel weer de futuristische (sorry kan er geen genoeg van krijgen) rock die ik zo heerlijk vind aan Enter Shikari!
Dat gezegd hebbende kan ik niet wachten tot ik deze band live kan aanschouwen, want ik verwacht niet minder dan een meeslepende, energieke en vooral veelzijdige show. Net zo als het album zeg maar.
Luistertips: Crossing The Rubicon, Modern Living, T.I.N.A., Elegy for Extinction & Marionettes part II