De Canadese band Holy Fuck staat bekend om hun opzwepende en dansbare mix van elektronica, deephouse, krautrock en industrial. Sinds 2005 laat het viertal van zich horen. Hun laatste album Congrats uit 2016 werd in januari opgevolgd door Deleter.
Holy Fuck is al 15 jaar bezig met het uitbrengen van muziek, zonder te kijken naar wat er hip is. Zij volgen de regels niet, maar maken juist hun eigen. Dat aspect maakt deze band zo uniek en heeft ze al heel wat fans opgeleverd. Nu het vijfde album uit is, is het hoog tijd het eens onder de loep te nemen.
Het album start met het met synths overladen ‘Luxe.’ De vocalen zijn die van Alexis Taylor (Hot Chip) die door de hele track echoën met “I want to scrap all of this / And start over again.” Na elk couplet krijgt het nummer een nieuwe dimensie, het blijft hierdoor spannend tot de laatste seconde. ‘Deleters’ heeft een lekkere funky beat en vocalen van Angus Andrew (Liars).
De sound van de vocalen op ‘Endless’ lijken gehaald te zijn uit de sixties, het heeft dat kenmerkende geluid en gevoel. Een mooie mix van old-school en moderne psychedelische elementen.
Holy Fuck haalt zijn inspiratie ook uit de dance van de 90’s en laat die vreugde weer terugkomen. Dat is het beste hoorbaar op ‘Free Gloss’, waar de vocalen van Nick Allbrook (Pond) zijn gebruikt. Je gaat helemaal op dit liedje, het neem je mee naar een andere wereld waar al je zorgen vanzelf verdwijnen. Met ‘Moment’ wordt dezelfde truc uitgehaald, al speelt hier de gitaar een grotere rol.
‘Near Mint’ is een zeer hypnotiserend liedje waar je geen genoeg van kunt krijgen, het hele arrangement klopt van A tot Z. Punchy drums en een door compressie vervormde baspartij vormen de basis van ‘No Error.’ De rare geluiden die je hoort zijn de vocalen die compleet aan gort geholpen zijn dankzij allerlei effecten. Een toffe toevoeging, het nummer krijgt zo een hele aparte lading.
Luisterend naar ‘San Sebastian’ moest ik denken aan het Anaana album van Cari Cari. Je hoort dezelfde cowboy/western sound, alleen heeft dit nummer een meer psychedelisch karakter. Wat mij betreft een van de hoogtepunten van deze langspeler. Met het industrieel klinkende ‘Ruby’ wordt het album in stijl afgesloten.