In 2004 werd Labasheeda opgericht door Saskia van der Giessen (zang-gitaar-viool) en sinds 2006 is Arne Wolfswinkel (gitaar-bas-hammondorgel) onderdeel van het kernteam van de band. Middels een succesvolle crowdfunding is het vijfde album Status Seeking tot stand gekomen. Deze langspeler doet denken aan de alternatieve genres uit de jaren ’90.
Is het mogelijk deze band een bepaald genre mee te geven? Het antwoord is nee, daarvoor is de muziekstijl veel te divers. Daar schuilt ook direct de kracht van de band, het is geen herhaling van zetten, maar juist een geniale mix van allerlei genres die samen prachtige muziek opleveren.
Gestart wordt met het duister klinkende ‘Dark Dream’, dat elementen kent van de jaren ’90 alternatieve rock. Saskia’s stem past zo onwijs goed bij deze track, niet geheel zuiver, maar juist rauw en vol passie. Op ‘Reunion’ horen wij de invloed van de basgitaar van Arne op de voorgrond treden, net als de vioolklanken van Saskia. Hier is onmiskenbaar het post-punk genre te horen, iets wat ik enorm kan waarderen. Halverwege de track gaat het tempo lekker omhoog en schreeuwt Saskia ons toe. Wat mij betreft een van de pareltjes van ‘t album.
Het snelle ‘Interruption’ doet je verbazen wanneer de akoestische gitaar om de hoek komt kijken en wanneer de track plots op de rem trapt, tof gedaan! Van heel andere orde is ‘Elusive Girl’, een prachtige ballad waar je kippenvel van krijgt. Een welkome afwisseling, het laat een heel andere kant van de band horen.
Dat de viool een prominente rol speelt op dit nieuwe album, is goed te horen als ‘False Flag’ zijn intrede doet. Het geheel krijgt een onheilspellend gevoel door de tempowisselingen en de vioolklanken waardoor dit nummer onwijs spannend is. Ook hier hoor je de post-punk terugkomen, maar dan geheel op eigen wijze ten gehore gebracht. Van dit liedje kan ik echt genieten! Dankzij de tempowisselingen, de gitaren en multi-track vocalen is ‘Crossing Lines’ een waar genot om naar te luisteren. Ook hier weer aandacht voor de prachtige viool, de band weet hoe het moet verrassen.
Grunge invloeden zijn terug te vinden op ‘Clouds’, waar de band weer een geheel eigen draai aan geeft. ‘No Guarantees’ is een rustige track, met prachtige achtergrondvocalen van Danielle Pijpers. Weer trapt de band op het juiste moment even op de rem, even het tempo minderen om de spanning in het album te houden. De jaren ’90 komen weer tot leven op ‘The Adversary’, maar dan met een extra dimensie dankzij het prachtige vioolwerk. Een heerlijke, duistere track die doet denken aan een combinatie van Nirvana en Screaming Trees, mijn favoriet van dit album.
De outro van ‘The Adversary’, met de prachtige cello van Bas van Waard, loopt zo over in ‘Uncomfortable Objects.’ Deze track kent een sterke dynamiek en daardoor blijft hij boeien tot de laatste seconde. Met name de hypnotiserende gitaarriff blijft bij mij goed hangen. ‘Infralight’ weet met een heerlijke rock-vibe je mee terug te voeren naar de underground rock van de nineties. Afgesloten wordt met punk-achtige ‘A Novelty’, een zeer venijnig sluitstuk waarmee de band een uitroepteken achter de langspeler zet.