Leyya (Oostenrijk) brengt ons elektro-pop met een experimenteel randje. Sophie Lindinger en Marco Kleebauer zijn de personen achter de band. De eerste kennismaking met dit duo was afgelopen januari op Eurosonic. Het tweede album Sauna is net uitgebracht en is een stuk experimenteler dan zijn voorganger.
‘Sauna’ begint met een kort radiofragment waarin de presentator ons laat weten dat er een hoop instrumenten zijn gebruikt om het album vorm te geven. Opvallend is de sitar, deze is te horen op ‘Zoo’, tevens voor mij het hoogtepunt van het album. Naar mijn idee komt dit door het feit dat het nummer zowel toegankelijk als experimenteel klinkt en dat is mede door het gebruik van eerdergenoemde de sitar.
‘Drumsolo’ kent een lekkere doffe beat en veel samples die het nummer zeer interessant maken. Ik moest, qua sample werk, een beetje denken aan de Sleaford Mods, lekker minimalistisch en toch prikkelend.
De meest experimentele plaat is in mijn ogen ‘Solitude (I’ve Never Been Fun)’. Allerlei geluiden komen je tegemoet, het is alsof je in een retro game zit. De opvallende geluiden zorgen wel voor wat afleiding, hierdoor is het lastig focussen op de vocalen. ‘Oh Wow’ is ook wat experimenteler vanwege de Afrikaanse invloeden. Je hebt het idee dat je op safari bent en een kudde olifanten voorbij ziet lopen. Persoonlijk vind ik dat erg leuk gevonden.
Het nummer ‘In Your Head’ stelt mij een klein beetje teleur. Het heeft driekwart van de plaat qua sound iets weg van Luwten, totdat alle bombarie om de hoek komt kijken. Beter was geweest als de rustige vibe doorgetrokken was tot het eind van het nummer. De bombarie voegt naar mijn idee niks toe.
Dit hebben ze slimmer aangepakt in ‘The Fall’, hier is van begin tot eind een fijne sound gecreëerd. Deze lijkt een beetje op die van de Glass Animals, persoonlijk is dit een van mijn favoriete liedjes van het album. ‘Heat’ mag in hetzelfde “hokje” geplaatst worden. Verschil is dat deze plaat een sneller tempo heeft en meer indie-rock ademt dan de rest van de tracks.