De 24-jarige multi-instrumentalist Octave Lissner bracht eind vorig jaar zijn nieuwe album Wildflower uit. Op 18 februari staat hij in Paradiso Amsterdam. Zijn nieuwe album kenmerkt zich door verschillende stijlen te combineren, zo hoor je soul, jazz, roots en blues invloeden terugkomen in zijn muziek.
De opener, en titeltrack, ‘Wildflower’ is wat mij betreft het beste liedje van het album, hij laat hier direct horen wat hij in zijn mars heeft. Wel is de overgang van het dromerige sfeertje in het begin naar de daadwerkelijke sound niet helemaal lekker. Daar had Lissner iets beter over moeten nadenken. Voor de rest een easy-going soulvol liedje dat zo uit de jaren ’70 is weggelopen, dat is overigens helemaal geen puntje van kritiek maar een mooi compliment.
Voor zijn tweede track ‘Hate to Love You’ heeft hij veel afgekeken bij Neil Young, een van zijn grootste voorbeelden. Dit akoestische nummer heeft een lekkere vibe, die het nummer een zomers tintje meegeeft. In de donkere winterdagen doet deze muziek het bij mij onwijs goed. Tijdens het luisteren van ‘Corners’ kreeg ik voor het eerst het gevoel dat Lissner gebruik heeft gemaakt van de blues in zijn tracks. Een plaat vol liefdesverdriet met een donker randje. Wat ik persoonlijk mis (maar dat is puur mijn smaak) is een fijne (huilende) gitaar zoals bijvoorbeeld Gary Moore in zijn platen heeft zitten. Er zit wel een gitaarsolo in, maar deze vind ik niet echt goed naar voor komen.
‘Little Mary’ is weer een plaat doordrenkt met invloeden uit de soulmuziek. Alhoewel ik bij het begin eerder aan The Beatles moest denken. Dat komt door de kleine gitaar en de vervormde stem, als het nummer daarna voortkabbelt kom je al snel tot de conclusie dat het tocht echt een fijne soulplaat is. Zijn ‘Waves of Time’ is voor mij persoonlijk de minste plaat van de acht. Ik heb hier het idee dat er iets te veel genres gebruikt zijn. De soul overheerst weer, maar er komen ook pop en rock elementen om de hoek kijken. Beter was geweest om de focus te leggen op een of twee genres en die mooi te combineren, het nummer klinkt nu te druk en vol.
Bij ‘Daddy’s Girl’ hoor je de andere kant van de blues invloeden, namelijk de wat vrolijkere klanken. Bluesmuziek is niet altijd somber, al denken veel mensen van wel. Denk bijvoorbeeld aan ‘I Wanna Walk’ van John Lee Hooker, een mooi liefdesliedje over een man die stapelverliefd is op een meisje en dat mag iedereen weten! ‘She Leaves Me’ is een soul/pop liedje over een relatie die op zijn eindpunt aankomt. In het begin klinkt de stem van Lissner nog lief, maar naarmate het nummer vordert worden de vocalen steeds luider. Mooi is ook de songtekst “She doens’t deserve me”, het personage ziet zichzelf dus niet als het juiste vriendje. Knappe track die je aan het nadenken zet. Het toetje van het album is het ingetogen akoestische ‘On Time’. Slim bedacht om deze plaat als laatste op het album te zetten, een waardig slotakkoord.
Lissner heeft met zijn eerste album Wildflower bewezen een pracht muzikant te zijn. Hier en daar nog wat zaken aanpassen en het is wat mij betreft helemaal perfect!