What Kinda Music van gitarist/zanger Tom Misch en drummer Yussef Dayes is vanaf deze week te beluisteren. Tom en Yussef groeiden beiden op in Zuidoost-Londen en kruisten elkaars paden tijdens een basisschool voorstelling. Ze ontmoetten elkaar weer in 2018 op een release party van Tom, waarna de creatieve vonken overvlogen.
Gedurende de zomer van 2018 besloten ze samen de studio in te duiken om daar te gaan jammen. Het resultaat is een jazz-album met pop, beat, chill en hiphop invloeden.
Het album start met de titeltrack die aan het begin een en al mysterie is. Dat komt door de gitaarklanken van Tom, die als snel ondersteund worden door de drums van Yussef. Wanneer Tom begint met zingen komt het nummer echt tot leven, zeker wanneer de strijkers ten tonele verschijnen. ‘Festival’ brengt een soortgelijke mysterieuze sfeer, ditmaal met heerlijke saxofoonklanken.
Luisterend naar ‘Nightrider’ kom ik helemaal tot rust, dit nummer heeft een zeer relaxte sfeer die mij doet ontspannen. Dit nummer is samen met de Amerikaanse rapper Freddie Gibbons vormgegeven. Er zijn invloeden uit de jazz, chill, pop, beat en hiphop zijn te horen. Op ‘Tidal Wave’ horen wij de invloeden van Yussef samensmelten met die van Tom, percussie en vocalen zijn vullen elkaar perfect aan.
De jamsessies komen tot uiting op het ‘Sensational’, wat mij betreft een track ter opvulling van deze langspeler. De zeer hoog opgeschroefde vocalen op ‘The Real’ moesten bij mij even bezinken, ik had dit totaal niet verwacht. Gelukkig is er ook normale zang, anders had ik dit nummer niet echt kunnen waarderen. De wisselwerking tussen hoog en normaal zorgt voor een leuke afwisseling.
Een jazz-georiënteerd album zonder instrumentale tracks is natuurlijk een doodzonde. ‘Lift Off’ en ‘Kyiv’ zijn de resultaten van een aantal jamsessies die zeer goed bevielen. Eerstgenoemde wordt door de elektrische gitaren nog enigszins getemperd, want de drums van Yussef zijn imponerend maar vliegen je ook om de oren. Tom steelt wat mij betreft de show met zijn sublieme gitaarakkoorden op ‘Kyiv’, wat een genot om te horen!
Met diezelfde heerlijke gitaarklanken start ‘I Did It For You’, ditmaal wel vergezeld door de rustige stem van Tom. Je hoort hier dat beide muzikanten elk hun eigen ding doen, maar rekening houden met elkaar: knap staaltje teamwork. ‘Last 100’ is wat mij betreft de meest toegankelijke track van dit album. Het klinkt upbeat en fris en zorgt voor een aangename sfeer.
Op ‘Julie Mangos’ horen wij Tom het volgende zeggen: “It’s Better than Geography,” doelend op zijn vorige album uit 2018. Dit nieuwe album staat dus hoger in aanzien dan zijn voorganger bij een van de uitvoerende. Met ‘Storm Before the Calm’ wordt het album geheel in jazzstijl afgesloten met prachtige saxofoonklanken.