Tina Dickow, bij ons bekend als Tina Dico, heeft recent haar elfde (!) studioalbum Fastland uitgebracht. Deze uit Denemarken afkomstige dame heeft in haar thuisland al veel bekendheid weten te vergaren. Ook onze Duitse buren zijn in de ban van de prachtige stem van deze singer-songwriter.
Na album nummer tien was het tijd om te gaan werken aan album nummer elf. Tina nam haar vertrouwde gitaar bij de hand en begon wat te pingelen in de hoop nieuwe ideeën, melodieën en songs te verwezenlijken. Maar er gebeurde bar weinig, er kwamen wat losse flarden aan melodieën en teksten. Deze waren bij lange na niet goed genoeg om er volledige tracks van te maken. Er moest gezocht worden naar een oplossing, deze werd heel eenvoudig gevonden: gitaar aan de kant en plaatsnemen achter de drums, het keyboard en de basgitaar ter hand nemen. Beetje bij beetje ontstonden nieuwe ideeën die uitgewerkt zijn op het pas verschenen album.
Opener ‘Not Even Close’ begint met een indringende gitaarriff en haar duistere, verleidelijke vocalen. Vijfenveertig seconden later komt de beat om de hoek kijken en neemt het nummer een koerswijziging richting een donkere wereld waarin de stem van Tina als lichtbaken fungeert. Ze omschrijft het zelf als “Folk Noir”, dat kan ik alleen maar beamen.
Track nummer twee, ‘Devil’s Door’, was oorspronkelijk bedoeld als een gitaarballade over de fouten die wij in het leven maken. Maar ze was niet geheel tevreden over het resultaat: “I played the first version back and I thought ‘Not bad’, but does this vibe fit me, does it fit my life?” Samen met haar man (Helgi Jónsson) werd het nummer helemaal opnieuw geschreven tot de track die wij op het album vinden. Het is geen treurig nummer meer, juist een uitdagende song vol pit: “I’ve never been so reckless before / I’ve never been so close to breaking the law / Knock, knock, knocking on the Devil’s door.”
‘Parked Car’ begon net als ‘Devil’s Door’ als een gitaarnummer, maar heeft zich ontwikkeld tot een soort hymne. Tina laat hier haar vocalen prachtig werk verrichten, om het koud van te krijgen. Er moeten wederom credits naar manlief Helgi, hij weet dankzij het stapelen van de vocalen een prachtige sound te creëren. Zijn vaardigheden zijn aan het eind van ‘Parked Car’ prachtig te horen als een heel koor van Tina’s “For all eternity” zingen om vervolgens in de ether te verdwijnen.
Op ‘Fancy’ speelt ze met tempowisselingen en zingt ze over het hedendaagse materialisme, zonder heel erg zwaar te klinken. De track heeft een soul/pop vibe die goed in het gehoor ligt. Het mooie en zeer rustige ‘Hands’ resulteerde bij mij in een hoop kippenvel, een nummer zonder al te veel opsmuk maar met een hele hoop emotie in de vocalen.
Er wordt ook nog teruggekeken naar oud materiaal op ‘Night Out’. De hoofdrolspeler komt uit het eerdere ‘Friend in a Bar’ (2008). Tina was nieuwsgierig naar hoe deze persoon zich na al die jaren voelde. Ze schreef met die gedachte deze track, het is een wake-up call voor vrouwen die bang zijn om uit te gaan. Een van de plekken die je bezocht moet hebben is een disco, aldus Tina. Daarom is deze track ook zo dansbaar.
In mei van dit jaar mocht zij een optreden verzorgen op de verjaardag van kroonprins Frederik van Denemarken. Zij schreef speciaal voor deze gelegenheid ‘Adams House’, een track die door meer dan 1,4 miljoen mensen werd gezien op de televisie. Om maar even aan te geven hoe beroemd zij is in eigen land.
Samen met haar echtgenoot speelt zij het grootste gedeelte van de instrumenten zelf, met af en toe wat hulp van strijkers en blazers. De nummers krijgen hierdoor een intiem gevoel, je merkt aan alles dat het allemaal haar eigen werk is. Dit komt het beste naar voren op ‘People are Strange’, een betoverende ballad die echt onder je huid gaat zitten. Ook ‘Change Yourself’ is een track waar de authenticiteit vanaf straalt. Deze folkplaat kenmerkt zich door de meerstemmigheid die het nummer, dat slechts 1 minuut duurt, zijn glans meegeeft.
Na tien nummers is het album jammer genoeg gedaan. Met ‘Something You Can Keep’ wordt het album waardig afgesloten. Wederom een mooi folknummer met veel aandacht voor de bekende meerstemmigheid. Afsluiten doe ik met de prachtige woorden die door Tina worden gezongen in dit fraaie liedje: “There’s a song for every age you’ve been through.”